Os humanistas non queremos amos; non queremos dirixentes nin xefes, nin nos sentimos representantes nin xefes de ninguén.
Os humanistas somos internacionalistas, aspiramos a unha nación humana universal. Comprendemos globalmente ao mundo en que vivimos e actuamos no noso medio inmediato. Non desexamos un mundo uniforme senón múltiple.
Documento Humanista.

domingo, 16 de junio de 2013

Democracia + descentralización + transparencia vs corrupción

No damos a basto. En los últimos días, que digo días, semanas, qué digo semanas ¡¡meses!!, se llenan los periódicos, telediarios, webs,... de asuntos de corrupción.
De Barcenas al Palau; de las ITV a Cachulín; de Iñaki y familia (incluida la política) a los ERE's fraudulentos;... hay casos para dar y tomar. Cuando no es local, es regional, o internacional.
Pero más allá de degradar a todos los implicado y cómplices, yo en un acto de puesta en práctica de auto-crítica, me pregunto: ¿haría lo mismo en su lugar?; ¿me mantendría impoluto e incorruptible?; ¿es intrínseco al ser humano la lujuria de poder, dinero, objetos,...?
Intentando responderme a mi mismo, siendo lo más sincero conmigo mismo, sólo veo un camino y ese camino tiene que ver con las probabilidades, con las opciones, con las puertas abiertas y por abrir. (ahora entiendo por qué se me cae el pelo: de tanto pensar. También por qué no solo se me cae de la cabeza: porque no siempre pienso con ella)
Me explico, si todos seguimos el mismo camino, aunque andemos diferentes, nos encontraremos con las mismas dificultades, presiones, baches... y es muy fácil que, tarde o temprano, resbalemos.
Pero si tenemos diferentes caminos a recorrer, si abrimos más posibilidades, si el primer “problema" es elegir entre diferentes opciones, estaremos en otra condición mucho más interesante.
Y me sigo explicando, las probabilidades de que una persona como yo sea fiel a sus principios esta influenciada por: el nivel y cantidad de presiones que pueda soportar y la capacidad de decisión que tenga.
La cantidad y nivel de presiones se pueden contrarrestar con una enoooooorme transparencia en todas las acciones que se hagan. Si, además esa es soportada por una enoooorme cantidad de personas, que son las que tiene que decidir porque son las implicadas en el asunto, toca a menos por cabeza y a los “entes” presionadores les cuesta más imponer su criterio.

En definitiva, creo que frente a la corrupción (más allá de que sea o no un acto intrínseco del ser humano, o como diría un amigo: una manifestación de querer permanecer del yo) la opción más interesante que veo es abrir caminos para que no se dé. Y para ello es imprescindible evitar la concentración de poder con más democracia, más participación en la toma de decisiones (qué útil es la tecnología para esto!) y mayor transparencia en todos los actos que afecten a todos: que todo lo público se vea, se sepa y este accesible a todos. No veo más.
Porque de héroes, salvadores y paternalismos rancios estoy cansado, aburrido y, por qué no decirlo, frustrado.

(imágen copiada de http://blogdeedumartn.blogspot.com.es)

No hay comentarios: