Os humanistas non queremos amos; non queremos dirixentes nin xefes, nin nos sentimos representantes nin xefes de ninguén.
Os humanistas somos internacionalistas, aspiramos a unha nación humana universal. Comprendemos globalmente ao mundo en que vivimos e actuamos no noso medio inmediato. Non desexamos un mundo uniforme senón múltiple.
Documento Humanista.

domingo, 30 de noviembre de 2014

¿dónde está brillo de las (mis) imágenes?

Más de un año sin pasarme por aquí, ¡qué informalidad la mía!, qué desprecio a l@s amig@s.
Quedan pendientes despedidas, agradecimientos, reflexiones, perdones... que no sé si algún día verán la luz, porque ahora andan en las tinieblas, tal vez como yo.
Muchas cosas pasan a nuestro alrededor, pero sólo unas nos guían, otras nos dan fuerza y motivación.
De eso vengo a escribir hoy, y a pedir otras opiniones.
“A eso?, a qué?”
Perdón, si es verdad no está definido en asunto: qué es lo que nos motiva?, mejor dicho, qué hace que una cosa que en un momento primero nos motivaba mucho, no pierda esa fuerza?
Qué hace que el brillo de una imagen, las ganas de poner una cosa en marcha, no se diluya con el paso del tiempo.
Serán las ganas de alcanzar el objeto que está detrás de la motivación lo que mantiene esa fuerza.
Será que el temor al que quería combatir a recobrado “su sitio” y se comió mis aspiraciones.
Será que como no sé hacia donde voy, el vuelo de una mosca volvió a cambiar mi rumbo.
Será que no conseguir los objetivos estimados me hacen dudar de mí y de mi camino.
Será que no hago mas que compensar carencias momentáneas y no sé que quiero.
Será que soy tan débil e influenciable que pierdo firmeza en mis aspiraciones. No, esto seguro que no, porque busco respuesta a las motivaciones, no a las acciones.
Sé que mis ideas me guían, sé que hay momentos en los que las iniciativas y las ganas manan con gran intensidad, pero no sé qué, quién o por qué se “cierra el grifo”
Busco pistas...

No hay comentarios: